Επικοινωνηστε μαζι μας στο http://www.tokoukesi@hotmail.com
Γίνε συγγραφέας και εσύ στο Blog του χωριού μας!! Όσο πιο πολλοί, τόσο το καλύτερο!!!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΙ!

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

"Είτε μείνετε εδώ είτε φύγετε να είστε πάντα αξιοπρεπείς"

"Ονομάζομαι Άννα και είμαι 29 ετών. Σπούδασα σε ελληνικό πανεπιστήμιο αλλά ποτέ δεν βρήκα δουλειά στο αντικείμενο μου. Δουλεύω από τα 17 μου και με τα λεφτα που έπαιρνα μετα βίας μπορούσα να βάλω 80-100 ευρώ στην άκρη το μήνα. Πριν 1 χρόνο παντρεύτηκα σε ένα ξωκλήσι με στενούς συγγενείς αφού τα οικονομικά μας δεν επέτρεπαν δεξιώσεις στο island ή κάπου αλλού. Πριν 2 μήνες απέλυσαν τον σύζυγό μου από την δουλειά ...
λόγω πολυάριθμου προσωπικού και το κατάστημα που δούλευα ως πωλήτρια έκλεισε την προηγούμενη εβδομάδα λόγω χρέους.
Η Ελλάδα ήταν για μένα πάντα η χώρα του φωτός, του πολιτισμού και της δημοκρατίας. Ποσο αφελής ήμουνα. Όσο δύσκολα χρόνια κι αν πέρασα διεκδικώντας τα προς το ζην πάντα ήλπιζα πως θα τα καταφερω. Δεν αρκει όμως αυτό…Γιατι στην Ελλαδα φροντισαν να μην τα καταφερει κανεις…Πουλησαμε τα έπιπλα μας και το σπίτι μας κοψοχρονιά σε έναν Ιταλό. Την άλλη βδομάδα φεύγουμε ΟΡΙΣΤΙΚΑ για άλλη χώρα. Μια ξαδέλφη μου, είπε ότι μπορει να μας βρει δουλεια στο εστιατοριο που είναι υπευθυνη. Τρεις κι εξηντα και πάλι….Ευχαριστώ την μάνα μου και τον πατέρα μου που μου έμαθαν πάνω απ’ όλα την αξιοπρεπεια. Το μονο που με ποναει είναι που τους αφηνω πισω…Φύγε κοριτσι μου και μην σε νοιαζει, συγγνωμη που δεν μπορουμε να σου προσφερουμε περισσοτερο. Οι γονεις μου εζησαν δυσκολα χρονια μεσα στην φτωχια και τωρα βλεπουν εμενα να βιωνω το ιδιο..Δεν θελω να στεναχωρεσω κανεναν με αυτό το γραμμα, θελω μόνο να δωσω ελπιδα σε ολους αυτους που παλευουν να μην το βαζουν κατω. Ειτε μεινετε εδώ, ειτε φυγετε σε άλλη χωρα όπως εγω κι ο αντρας μου να ειστε παντα αξιοπρεπεις και περηφανοι.
Στην χώρα που με βία με εξόρισε θα επιστρεψω μονο για λιγες μερες καποια στιγμη για να δω την οικογενεια μου. Αντίο Ελλάδα, χώρα του σκότους…"

ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
copy απο: http://troktiko.blogspot.com/2010/07/blog-post_9448.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: